روانشناسی شخصیت

روانشناسی – شخصیت – فروید – سالیوان – اریکسون

روان‌شناسی شخصیت، اندیشه‌ها، احساس‌ها و رفتار‌هایی را بررسی می‌کند

که سبک منحصر به فرد تک تک انسان‌ها برای ارتباط با دنیا را تشکیل می‌دهند.

آن‌ها به تفاوت‌های شخصی علاقه مند هستند و تلاش می‌کنند

تا همه ی فرایندهای روان‌شناختی را با یکدیگر ترکیب کنند و از کل شخصیت، یک توضیح منسجم ارائه دهند.

هرکسی شخصیتی دارد و شخصیت شما به مشخص کردن میزان موفقیت، خشنودی و رضایت خاطر در زندگی شما کمک می کند.

شخصیت به شما کمک کرده است تا تجربیات خود را شکل دهید.

در حالی که شما مشغول قضاوت کردن شخصیت دیگران هستید

آنها نیز درباره شما قضاوتهای مشابهی می کنند.

این تصمیمات متقابل که زندگی قضاوت شونده و قضاوت کننده را شکل می دهند

بارها صورت می گیرند. البته تعداد و نوع موقعیت هایی که دوست دارید

در آنها مشارکت کنید نیز به وسیله شخصیت شما تعیین می شوند. برای مثال معاشرتی یا خجالتی بودن شما.

شخصیت به قدری پیچیده است که نمی توان به این سادگی آن را توصیف کرد،

زیرا افراد در موقعیت های مختلف و با افراد متفاوت، بسیار پیچیده و تغییر پذیر هستند.

جایگاه شخصیت در تاریخ روان شناسی

روانشناسی به عنوان علمی مستقل و عمدتا تجربی، از ترکیب عقاید اقتباس شده از فلسفه و فیزیولوژی به وجود آمد.

تولد روانشناسی عمدتا حاصل کار ویلهلم وونت در سال ۱۸۷۹ بود.

بررسی هوشیاری

علم جدید روانشناسی روی تجزیه کردن تجربه هوشیاری به اجزای اساسی آن تمرکز کرد.

وونت عمیقا تحت تاثیر روش علوم طبیعی قرار داشت و سعی می کرد

آن را در مورد مطالعه ذهن اجرا کند. او فقط آن دسته از فرایندهای ذهنی را مورد مطالعه قرار داد

که تحت تاثیر محرکهای بیرونی قرار داشت و آزمایشگر می توانست آنها را دستکاری کند.

بررسی رفتار

جنبش واتسون به نام رفتارگرایی با تمرکز وونت بر تجربه هشیار مخالف بود.

او باور داشت که اگر قرار بر این است که روانشناسی علم باشد،

فقط باید بر جنبه های ملموس ماهیت انسان تمرکز کند،

چیزی که بتوان آن را دید، شنید، ثبت کرد و اندازه گرفت.

روانشناسی – شخصیت – فروید – سالیوان – اریکسون