روان پرستاری

روان – پرستار-اختلال – درمان

پیشرفت های حوزه دانش و فناوری در مراقبت های بهداشتی،

باعث مشکلاتی برای پرستاران شده است.

تمامی پرستاران – صرف نظر از تخصص خود-

در فعالیت های کاری شان با چالش های اخلاقی مواجه شده،

برای تصمیم گیری در نقش های سنتی یا جدید خود نیازمند

دانش فردی و مشاوره گروهی هستند. یک اصل پذیرفته شده،

این است که برخورداری از حساسیت های اخلاقی یکی

از ملزومات عملکرد پرستاران است.

مسئولیت

مسئولیت اخلاقی پرستاران در عملکرد و مراقبت مستلزم این است

که ایشان از باورهای خود مطلع بوده، همچنین مبانی و اصول تحلیل اخلاقی

و تصمیم گیری به صورت منسجم تدوین شده و در دسترس باشند.

این ها (با کدهای اخلاقی) راهنماهای نظام مندی

برای شکل دهی رفتار اخلاقی است.

از سوی دیگر، چالش هایی که هر پرستار با آن روبرو است

از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت خواهد بود

این اخلاق در پرستاری به طور مستقیم بر عملکرد پر تمرکز دارد.

واقعیت این است که در انجام هریک از وظایف پرستاری،

ممکن است مقولات بحث برانگیز اخلاقی ایجاد شود.

در جامعه ما با فرهنگ والای ایرانی -اسلامی، پ

رستاری بیمار عبادت محسوب می شود.

آیات و احادیث متعددی بر ارزش والای مراقبت از بیماران تاکید دارند

که تجلی آن در حرفه پرستاری به خوبی مشهود است ،

و فلسفه ی تعریف حرفه ای پرستاری نیز همین موضوع می باشد.

۲ –  نظریه ها، الگوهای پرستاری و کاربرد آن ها

روان – پرستار-اختلال – درمان

نظریه های یادگیری راهنمای اساسی برنامه ریزی نظامهای آموزشی هستند.

در کلاس های درس نیز اساتید می توانند با دانستن

اصول کلی این نظریه ها از این دانش خود در جهت آموزش موثرتر استفاده کنند.

بررسی انتقادی نظریه های مختلف یادگیری و کاربرد آنها در آموزش

, بویژه در آموزش پرستاری، از اهمیت ویژه برخوردار است.

در مورد هر مکتب, دیدگاه های اصلی آن, افراد مختلفی

که در بنیانگذاری و پیشرفت آن نقش داشته اند, و نظریه های اصلی

آن ارایه شده و کاربردهای عملی آن، و نقاط قوت و ضعف آن مورد توجه قرار گیرد.

نظریه های روان شناسان و متخصصان:

الف –  رفتار گرایان عقیده دارند که یادگیری، تغییر در رفتار قابل مشاهده است

و وقتی رخ می دهد که ارتباطی بین دو رویداد, یک محرک و یک پاسخ رخ دهد.

به عبارت دیگر آنها معتقدند که فراگیران باید با تقویت رفتاری که نتایج مثبت دارد,

برای عملکرد خوب شرطی شوند. از جمله کاربردهای این رویکرد, اثرگذاری

بر واکنش های عاطفی فراگیران است. پاسخهای عاطفی به یک تجربه ممکن است

مثبت یا منفی باشد. تجزیه بد منجر به ترس یا اضطراب می شود

که این ترس و اضطراب ممکن است در موقعیت های مشابه بعدی,

یا حتی بعد از تعمیم, در موقعیت های دیگر نیز چنین احساسات

ناخوشایندی را برانگیزد. با شرطی کردن کلاسیک می توان

واکنشهای ترس- اضطراب را از بین برد. از بین نظریه های این رویکرد,

خوب است کارهای ثراندایک, اکسینر و بندورا را همیشه به خاطر داشته باشیم

ب –  روانشناسان شناختی – بر خلاف رفتارگرایان-

معتقدند که یادگیری یک فرایند درونی هدفمند است

و به تفکر, درک, سازماندهی و آگاهی توجه دارند.

این ها می گویند که این نوع یادگیری را نمی توان بطور مستقیم مورد بررسی قرار داد؛

زیرا، با تغییر در ظرفیت و قابلیت فرد در پاسخ دهی همراه است.

این نوع یادگیری الزاما بلافاصله باعث تغییر رفتار نمی شود.

ج –  شناخت گرایان عقیده دارند که دانش آموزان باید

به مهارتهای پرسشگری و حل مساله تجهیز شوند تا توسط اکتشاف

و پردازش اطلاعات یاد بگیرند. آنها بطور فعال با حل مساله,

جستجوی اطلاعات جدید, و بازنگری تجربیات گذشته خود برای درک بهتر درگیر می شوند.