1– شبکه های کامپیوتری و اینترنت

شبکه – اینترنت – کامپیوتر – سیستم

1-1 اینترنت چیست؟

اینترنت یک شبکه کامپیوتری است که صدها میلیون دستگاه کامپیوتری را در سراسر دنیا به هم متصل می‌کند.

تا همین اواخر دستگاه‌های کامپیوتری در اصل کامپیوترهای شخصی رومیزی معمولی، ایستگاه کاری linux و… بودند.

اما امروزه سیستم‌های نهایی غیرسنتی از قبیل کامپیوترهای

لپ‌تاپ، تلفن هوشمند، تبلت‌ها و… در حال اتصال هستند.

به زبان اینترنت تمام این دستگاه‌ها میزبان یا سیستم‌های انتهایی نامیده می‌شود.

سیستم‌های انتهایی به وسیله‌ی شبکه‌ای از

لینک‌های ارتباطی و سوئیچ‌های بسته‌ای به یکدیگر متصل می‌شوند.

لینک‌های مختلف می‌توانند داده‌ها را به نرخ‌های متفاوت منتقل کنند

که نرخ انتقال یک لینک بر حسب بیت بر ثانیه اندازه‌گیری می‌شود.

سیستم‌های انتهایی فرستنده داده‌ها را قطعه قطعه کرده

و بسته‌های اطلاعاتی را تحت عنوان بسته‌ها از طریق شبکه به سیستم انتهایی

مقصد ارسال می‌شوند که آن‌ها دوباره به داده اصلی هم‌بندی می‌شوند.

سوئیچ‌های بسته‌ای به شکل‌ها و ویژگی‌های مختلفی هستند

ولی دو مورد از مهم‌ترین انواع آن در اینترنت امروزی مسیریاب‌ها و سوئیچ‌های لایه پیوند هستند.

سوئیچ‌های لایه پیوند معمولاً در شبکه‌های دستیابی استفاده می‌شوند

ولی مسیریاب‌ها معمولاً در هسته شبکه استفاده می‌شوند.

توالی لینک‌های ارتباطی و سوئیچ‌های بسته‌ای توسط یک بسته از سیستم انتهایی

فرسنده به سیستم انتهایی گیرنده پیمایش می‌شود که تحت عنوان مسیر شناخته می‌شود.

سیستم‌های انتهایی از طریق تامین‌کنندگان خدمات

اینترنت (ISP)ها به اینترنت دسترسی دارند از جمله ISPهای شبانه روزی

از قبیل شرکت‌های تلفنی یا کابلی محلی، ISPهای شرکتی، ISPهای دانشگاهی

، ISPهایی که دستیابی wifi در فرودگاه‌ها، هتل‌ها و…

هر شبکه ISP چه ردیف بالا و چه ردیف پایین به طور مستقل مدیریت می‌شوند.

پروتکل کنترل انتقال و پروتکل اینترنت از مهم‌ترین پروتکل‌ها در اینترنت هستند.

پروتکل‌های اصلی اینترنت را روی هم TCP/IP می‌نامند.

استانداردهای اینترنتی توسط IETF توسعه می‌یابند.

اسناد استانداردهای IETF درخواست‌ها برای اظهارات (RFC)ها نامیده می‌شوند.

توصیف سرویس‌ها

شبکه – اینترنت – کامپیوتر – سیستم

ما می‌توانیم اینترنت را از زاویه کاملاً متفاوتی توصیف کنیم،

این کاربرد کاربردهای توزیع شده نامیده می‌شوند.

سیستم‌های انتهایی ضمیمه شده به اینترنت یک رابط برنامه‌نویسی کاربردی

(API) را فراهم می‌کند که مشخص می‌کند چگونه برنامه‌ای که روی یک سیستم

انتهایی در حال اجرا است از زیر ساخت اینترنت بخواهد داده‌ها را

به برنامه مقصد خاصی تحویل دهد که روی سیستم انتهایی دیگری در حال اجراست.